Γιατί οι Έλληνες δεν θα γίνουν ποτέ οδηγοί F1

Απορούμε γιατί δεν έχει καταφέρει να διαγωνισθεί ποτέ κανείς Έλληνας στην Formula 1. Για ξανασκεφτείτε το λίγο. Είναι πολύ λογικό. Η αδρεναλίνη που εκκρίνεται από τον Έλληνα οδηγό δεν συγκρίνεται με αυτή των πιλότων...



1. O Έλληνας δεν ξέρει να οδηγεί σε κανονικούς δρόμους (χωρίς λακκούβες, σαμαράκια, έργα τις ΕΥΔΑΠ )

2. O Έλληνας δεν μπορεί να αποχωριστεί την κόρνα και η Formula 1, δεν διαθέτει κόρνα.

3. Μαζί με την κόρνα έχουν «ξεριζώσει» και τασάκι, ράδιο, CD Player , υδραυλική φραπεδιέρα, θήκη για το κινητό και ειδική θήκη για τα γυαλιά ηλίου. Οδήγηση χωρίς νόημα δηλαδή.

4. Θες Φόρμουλα; Ξεχνάς το μαξιλαράκι που γράφει «I LOVE YOU», το αρκουδάκι που του χάρισε το μωρό του (αν και αυτό μάλλον δεν είναι και τόσο κακό) ,το μπρελόκ της ομαδάρας (όποια κι αν είναι αυτή), το αυτοκόλλητο που γράφει «Μπαμπά μην τρέχεις»,το σκόρδο, τη χάντρα και κανά -δυο άλλα χαϊμαλιά που κρέμονται από τον καθρέπτη.

5. Κυκλοφορούν τόσα ελαφροντυμένα μοντέλα στην πίστα που η αγαπημένη του Έλληνα οδηγού θα του… βγάλει τα μάτια.

6. Υπάρχει μόνο ένα φανάρι. Το οποίο δεν επιτρέπεται να παραβιάσεις , ούτε να βρίσεις τον μπροστινό οτι δεν ξεκινάει εγκαίρως.

7. Δεν σε αφήνουν να ξεκινήσεις αν δεν βάλεις ζώνη (που τσαλακώνει το πουκάμισο) και κράνος (που χαλάει το μαλλί)

8. Απο το pit stop πρέπει να βγεις προσεκτικά και όχι κομμάτια όπως θα έβγαινες ξεπαρκάροντας.

9. Δεν υπάρχουν διασταυρώσεις με προτεραιότητα για να τις παραβιάσεις. Κρίμα.

10. Μπορείς να πιεις μόνο μετά τον αγώνα και μόνο αν έχεις καταφέρει να πλασαριστείς στις τρεις πρώτες θέσεις.

Η "λιτότητα" μέσα από τα μάτια ενός παιδιού ....

Τι μας έχει προκαλέσει το ΔΝΤ

Βομβιστής

Βομβιστής μπαίνει στο pet shop, αφήνει μιά βόμβα πάνω σε ένα τραπέζι και φωνάζει τρέχοντας προς την έξοδο :
- Έβαλα μια βόμβα και θα εκραγεί. Έχετε μόνο 60 δευτερόλεπτα να φύγετε!
Και από το βάθος του καταστήματος ακούγεται η χελώνα:
- Ε....... είσαι και πολύ μαλάκας...

Άγιε Βασίλη μην έρθεις φέτος!

Καλέ μου Άγιε εγώ πάντα πίστευα σ' εσένα, αλλά και συ κάθε χρόνο με θυμώσουν, ήμουν δεν ήμουν καλό παιδί.
Φέτος Άγιε ήμουν καλό παιδί, αλλά καλύτερα μακρυά και αγαπημένοι. Μην επιμένεις δεν θέλω δώρο. Υπάρχει πρόβλημα.

Πρώτον δε θέλω να τ' ανοίξω γιατί ακόμη εκεί στην αντιτρομοκρατική ψάχνουν το 15 φακελάκι που κάνει μπαμ.

Δεύτερον γιατί παίζει μ' εσένα που σ' εμπιστεύονται ότι θα τα φέρεις... έγκαιρα μπορεί ν' ανοίξω το φάκελο και να δω το χαρτί της περαίωσης και να χαλάσουμε και τις καρδιές μας...

Τρίτον μπορεί να σ' έχει στείλει ο διαχειριστής για τα κοινόχρηστα και να δω το πετρέλαιο θέρμανσης με τιμή κίνησης, άσε που αρχή του μήνα έρχεται και η ΔΕΗ που η Μπιρμπίλη είπε ότι θα την απελευθερώσει. Δεν είν' καλό να ξεκινάει έτσι ο χρόνος καλέ μου Άγιε.

Αν θέλεις μπορείς να πας στη μάνα μου το περσινό δώρο που της πήγες δεν θα πει όχι, αλήθεια σου λέω θα χαρεί, το φετινό είναι κάπου 300 ευρώ και πέρυσι είχε πάρει 750!

Υ.Γ. Άγιε μου καλέ αντί για δώρο μπορείς να μου κάνεις μια χάρη; Μπορείς να κάνεις να μου τύχει ο κλήρος να περάσω από έλεγχο αποδείξεων; Γίνεται να με καλέσουν στην εφορία για επαλήθευση; Μπορώ επίσης να είμαι μπροστά όταν ο υπάλληλος θα κάτσει να μετρήσει τις περίπου 6.000 αποδείξεις των 2 και 3 ευρώ που έχω μαζέψει; Αυτή τη μικρή χάρη θέλω, παιδί είμαι και γω να μην... παίξω μια φορά με την εφορία;

Σ' ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου Φιλιά

Lasagne - Η συνταγή

Υλικά

• 1 πακέτο λαζάνια
• 1 φλιτζάνι τριμμένη παρμεζάνα
• 400 γρ. μοσχαρίσιος κιμάς
• 400 γρ. Χοιρινός κιμάς
• 100 γρ. προσούτο
• 150 γρ. παντσέτα
• 1 καρότο ψιλοκομμένο
• 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
• 1 κλωνάρι σέλερι ψιλοκομμένο
• 1 κουταλιά πελτέ
• 1 φλιτζάνι κόκκινο κρασί
• 1 φλιτζάνι ζωμός βοδινού
• αλάτι, πιπέρι
• 1 πρέζα μοσχοκάρυδο
• Για τη μπεσαμέλ
• 4 κουταλιές βούτυρο
• 1/2 φλιτζάνι αλεύρι
• 2 1/2 ποτήρια γάλα
• αλάτι
• πιπέρι
• 1 πρέζα μοσχοκάρυδο

Διαδικασία

Καλό είναι να ξέρουμε...
Όταν μιλάμε για λαζάνια, εννοείται ότι μπορούμε να τα φτιάξουμε με χίλιους δυο τρόπους. Μια σάλτσα της αρεσκείας μας μπορεί να είναι με τόνο, με γαρίδες, με σάλτσα pesto, με μελιτζάνες, με κολοκυθάκια, με μανιτάρια, φρέσκια σπιτική μπεσαμέλ, τριμμένη παρμεζάνα και στο φούρνο. Έτσι μπορείτε να έχετε ένα εκπληκτικό φαγητό για αρκετά άτομα.

Σήμερα θα σας μιλήσω για τα ζυμαρικά φούρνου και συγκεκριμένα τα Λαζάνια. Μεγάλη ευκολία! Αν έχετε ένα βασικό ρεπερτόριο, μπορούν να σας βγάλουν ασπροπρόσωπους σε οποιαδήποτε περίσταση. Θυμάμαι πέρυσι ένα βράδυ στο σπίτι μου, είχα ένα επαγγελματικό τραπέζι και γνώριζα ότι η κυρία ήταν vegeterian. Αμέσως βρήκα τη λύση. Για κυρίως πιάτο έφτιαξα Λαζάνια με ραγού από μανιτάρια. Δυο  πακέτα μανιτάρια, τα οποία αφού τα ψιλόκοψα, τα σωτάρισα σε ελαιόλαδο με 3-4 σκελίδες σκόρδο, λίγο λευκό κρασί για το σβήσιμο, λαζάνια, μια ιταλική μπεσαμέλ και στο φούρνο. Οκτώ μερίδες εκπληκτικό ιταλικό φαγητό, που μου κόστισε μόνο εννιά ευρώ και πολλά λέω! Βάλτε και 3 ευρώ η καλύτερη σαλάτα στον κόσμο, η παντσανέλα, (θα σας μιλήσω γι' αυτήν προσεχώς), και έξι panacotte σπιτικές σε συνταγή της Βερόνα, που μου στοίχισε το μυθικό ποσό των τεσσάρων ευρώ (είπαμε θα σας τα πω προσεχώς) και φάγαμε έξι άνθρωποι σαν να είμασταν στην Piazza Navona στη Ρώμη, με συνολικό κόστος δεκαέξι ευρώ. Δηλαδή αρκετά κάτω από τρία ευρώ το άτομο και μιλάμε για gourmet κουζίνα, όχι τίποτα ξίγκια και κατιμάδες. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου. Μάθετε να μαγειρεύετε συνειδητά, με κουλτούρα, όχι μια συνταγή παπαγαλία και μετά τι κάνουμε?

Γίνε ΣΕΦ του ΚΟΣΜΟΥ
Σκεφθείτε μεσογειακά, ιταλικά, ελληνικά, γαλλικά. Είναι μύθος αυτό που λένε για την γαλλική κουζίνα, αλλά θα αφιερώσω μια μεγάλη ενότητα και θα την ξεκοκαλίσουμε. Θα μάθουμε τα πάντα γι' αυτή και για τις περισσότερες μεγάλες λαϊκές κουζίνες του κόσμου. Ας ξαναγυρίσουμε όμως στα ζυμαρικά. Θα ήθελα να σας ξεκαθαρίσω, ότι πρέπει να σταματήσετε να χρησιμοποιείτε κρέμα γάλακτος. Αυτό δεν είναι ιταλική κουζίνα, αλλά μια πατέντα μέτριων έως κακών μαγείρων, που ασελγούν πάνω στην ιταλική κουζίνα και επειδή δεν μπορούν να δέσουν ούτε μια σάλτσα της προκοπής, την πήζουν στην κρέμα. Ελάχιστες συνταγές στην Ιταλία έχουν κρέμα.

Η διαφορά του πλυμένου με το πραγματικά καθαρό
Σήμερα θα σας μιλήσω για την πραγματική συνταγή "Λαζάνια αλά Μπολονέζ", την οποία και θα σας φτιάξω βήμα - βήμα.
Κλασική, πεντανόστιμη και...μεσαιωνική όπως και η πόλη της Μπολώνια από την οποία μας έρχεται. Για την ιστορία, τα λαζάνια πρωτοεμφανίσθηκαν στη Νάπολη και ονομάζονταν Lasanis. Οι Ναπολιτάνοι τα έφτιαχναν πάντα φρέσκα και ανάμεσα στις στρώσεις έβαζαν μαλακό τυρί που το πασπάλιζαν με μυρωδικά. Σήμερα οι Ναπολιτάνοι την περίοδο του καρναβαλιού φτιάχνουν μια απίστευτη Μπολονέζ με πολύ μικρά κεφτεδάκια ανάμεσα στις στρώσεις, πασπαλισμένα με ρικότα, μοτσαρέλα και σάλτσα ντομάτας φυσικά. Η αυθεντική συνταγή αποτελείται λοιπόν από δύο βασικά πράγματα. Τα λαζάνια και τη σάλτσα κρέατος που στην Ιταλία τη λένε ragu. Τα ζυμαρικά που μπορούμε να τα βρούμε σ' όλα τα καταστήματα διατροφής είναι πλατιά φύλλα που έχουν φτιαχτεί συνήθως από αλεύρι κι αυγά. Το ragu είναι μια πλούσια σάλτσα από κιμά, που στα χωριά γύρω από την Μπολώνια μπορούμε να το βρούμε να έχει από τρούφα μέχρι και ψιλοκομμένο λουκάνικο για πιο πλούσια γεύση. Ακόμα συνηθίζεται να μαγειρεύουν ένα κομμάτι μοσχάρι ολόκληρο και στη συνέχεια, πριν το βάλουν μαζί με τα λαζάνια να το ψιλοκόβουν με το μαχαίρι. Σας είπα, οι επιλογές είναι αμέτρητες και όλες νόστιμες. Από κει και πέρα εξαρτάται από το μεράκι που έχει ο καθένας.

Ακολουθείστε με στην κουζίνα
Εγώ συνήθως βάζω ένα μεγάλο τηγάνι στη φωτιά και αφού λιώσω 3 ½ κουταλιές ανάλατο βούτυρο, τσιγαρίζω ένα ψιλοκομμένο καρότο, ένα ψιλοκομμένο κρεμμύδι, 1 ψιλοκομμένο κλαδάκι σέλερι και 150 γρ. ψιλοκομμένη ιταλική παντσέτα (υπάρχει σ' όλα τα ντελικατέσεν). Αν δεν βρείτε παντσέτα, θα ψιλοκόψετε ένα καπνιστό λουκάνικο ή 5 φέτες μπέικον. Ανακατεύω για 4-5 λεπτά μέχρι να μαλακώσουν τα λαχανικά. Προσθέτω 400 γρ. μοσχαρίσιο κιμά, 400 γρ. χοιρινό κιμά και 100 γρ. προσούτο σε λωρίδες. Συνεχίζω το μαγείρεμα ανακατεύοντας πού και πού για άλλα 5 λεπτά. Προσθέτω στα υλικά μου 1 κουταλιά της σούπας γεμάτη πελτέ. Μόλις ροδίσει ο κιμάς, "σβήνω" με 1 φλιτζάνι κόκκινο κρασί. Ανακατεύω καλά και μετά βάζω 1 φλιτζάνι ζωμό από βοδινό. Αλατοπιπερώνω, προσθέτω μια πρέζα μοσχοκάρυδο, σκεπάζω το σκεύος και μαγειρεύω σε χαμηλή φωτιά για μισή ώρα.

Με την Μπεσαμέλ πως τα πάμε;
Όση ώρα γίνεται το ραγού, φτιάχνω την μπεσαμέλ. Σε μια μέτρια κατσαρόλα ζεσταίνω 4 κουταλιές βούτυρο. Μόλις λιώσει, προσθέτω ½ φλιτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις και το ανακατεύω με ξύλινη κουτάλα μέχρι να πάρει ένα όμορφο χρυσοκίτρινο χρώμα, όχι όμως να μου καεί.
Παίρνω ένα σύρμα ανακατέματος και σιγά - σιγά προσθέτω 2 ½  ποτήρια γάλα ανακατεύοντας συνεχώς για να μη σβολιάσει. Προσθέτω αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι και λίγο μοσχοκάρυδο. Η μπεσαμέλ μου σε περίπου 5 λεπτά δένει. Βέβαια δεν θέλω να γίνει πολύ σφιχτή, γιατί την περιμένει και ψήσιμο. Αν παρεπιπτόντως σφίξει, δεν πειράζει, προσθέτω λίγο γάλα ακόμα, για να αποκτήσει την υφή που θέλω.

Ώρα για ψήσιμο
Προθερμαίνω τον φούρνο στους 180ο C. Αν και αρκετές φορές παίρνω λαζάνια που δεν χρειάζονται βράσιμο, τα βράζω για 5΄λεπτά σε καυτό νερό, γιατί κατά τη γνώμη μου αποκτούν καλύτερη υφή. Έτσι αφού βράσουν, τα σουρώνω και τα βρέχω με δροσερό νερό για να μπορώ να τα πιάσω. Δεν τα αφήνω μέσα στο σουρωτήρι, γιατί κολλάνε και θα αρχίσουν να σπάνε. Γι' αυτό τα ξεχωρίζω αμέσως και αρχίζω να τα στρώνω στο ταψί μου. Χρησιμοποιώ για τα λαζάνια ένα μαντεμένιο - εμαγιέ παραλληλόγραμμο ταψί που πήρα από την Αλσατία και βγάζω πάντα 8 μερίδες φαγητό. Έτσι αφού το βουτυρώσω, το στρώνω με φύλλα από λαζάνια. Μ' ένα κουτάλι ραντίζω το ζυμαρικό με την σάλτσα ragu, σχετικά αραιά αφού έχω να βάλω τέσσερις στρώσεις ακόμη. Πασπαλίζω τη σάλτσα  με 2 κουταλιές Parmigiano - Reggiano. Συνεχίζω να στρώνω ζυμαρικά, σάλτσα, τυρί.
Όταν φτάσω στο ρετιρέ, ρίχνω όση σάλτσα μου έχει μείνει στην μπεσαμέλ και ανακατεύω. Στρώνω μ' ένα κουτάλι τη μπεσαμέλ ομοιόμορφα, πασπαλίζω πάλι με τυρί, σταυρώνω το ταψί όπως έκανε η γιαγιά μου και το βάζω στον φούρνο.
Μετά από 20 λεπτά λογικά έχει γίνει. Το βγάζω από το φούρνο και το αφήνω για 20 λεπτά πριν το κόψω. Μ' αυτό τον τρόπο δένει καλύτερα και σερβίρεται καλύτερα.

Η φτώχεια θέλει καλοπέραση
Συνήθως συνοδεύω τα συγκεκριμένα λαζάνια με σαλάτα από radicio και σάλτσα pesto. Κόβω το λαχανικό σε 6-8 κομμάτια ανάλογα με το μέγεθος που έχει και το μαραίνω σε λίγο ελαιόλαδο για 5 λεπτά στο τηγάνι. Το νοστιμίζω με 2-3 κουταλιές σάλτσα pesto και το σερβίρω. Για κρασί σας προτείνω ένα σιτσιλιάνικο Nero d'Avola που πλέον το βρίσκεις σ' όλες τις κάβες και είναι ένα γεμάτο, αρωματικό κόκκινο κρασί σε πολύ καλή τιμή ή ένα Ξινόμαυρο από τη Νάουσα . Ελπίζω να δοκιμάσετε τα λαζάνια ένα βράδυ στη βεράντα με φίλους ή ακόμα και στο κυριακάτικο τραπέζι σας με την οικογένεια. Arivederci!

Ζυμαρικά Νόστιμα - Φθηνά - Ιταλικά

Υλικά

Για 4 άτομα 

• 1 πακέτο σπαγγέτι
• 4 κουταλιές ελαιόλαδο
• 4 φιλέτα αντσούγιας
• 3 σκελίδες σκόρδο
• 1 κονσέρβα αποφλοιωμένα τοματάκια
• 1 κουταλιά πελτές
• 4 κουταλιές φιλέτο ελιάς
• 3 κουταλιές κάπαρη
• 1 καυτερή πιπεριά ή 1 κουταλιά μπούκοβο
• λίγο αλάτι, πιπέρι
• ψιλοκομμένος μαϊντανός

 

Διαδικασία

Κλασικές συνταγές
Πρέπει να κατασταλάξετε στο ποιά ζυμαρικά σας αρέσουν. Εδώ πρέπει να γνωρίζετε ότι στην Ιταλία οι περισσότερες συνταγές ταιριάζουν με κάποια σχήματα. Για παράδειγμα η Amatriciana που μας έρχεται από τη Ρώμη πρέπει να φτιάχνεται με Bucatini, η a la Russa με καπνιστό σολωμό και λίγη κρέμα γάλακτος και άνιθο συνήθως γίνεται με farfalle, οι Ναπολιτάνοι στην κλασική συνταγή τους με σάλτσα ντομάτας, σκόρδου και βασιλικού θέλουν spaghettini, ενώ στο περίφημο Ναπολιτάνικό ραγού με ρολλά μοσχαριού σε ντομάτα και λευκό κρασί φυσικά προτιμούν τα rigatoni. Πιο πάνω στην Τοσκάνη στις πλούσιες σάλτσες κρέατος που φτιάχνουν ταιριάζουν πλατιά ζυμαρικά όπως Tagliatelle ή Papardelle, ενώ στις Συρακούσσες φτιάχνουν την περίφημη pasta con le sarde η οποία είναι spaghetti με φρέσκιες σαρδέλες, μπαγιάτικο ψωμί και σταφίδες. Με spaghetti συνήθως φτιάχνουν την Carbonara και την  aglio, olio e peperoncino (λάδι, σκόρδο και πεπεροντσίνο) ενώ μόνο με fetuccine τα περίφημα all' Alfredo's από το ομώνυμο εστιατόριο της Ρώμης.
 Το ίδιο πάνω κάτω συμβαίνει μέχρι τώρα και στην Ελλάδα αφού μια Κερκυρέϊκη παστιτσάδα φτιάχνεται πάντα με χοντρά μακριά μακαρόνια ενώ, ο κόκκορας στο Μαίναλο συνοδεύεται από χειροποίητο χυλοπιτάκι.

Ένα δωμάτιο γεμάτο pasta
Κάτι η αγάπη μου για την Ιταλία, κάτι το κατοχικό σύνδρομο που με διακατέχει και δεν άργησε να έρθει η μέρα που συνειδητοποίησα ότι έχω μαζέψει πάνω από 60 πακέτα ζυμαρικών, όλων των σχημάτων, και από διάφορες μάρκες, από όλες σχεδόν τις περιοχές της Ιταλίας και όχι μόνο.

Τα είδη των ζυμαρικών
Έτσι spaghetti, linguini, spaghettini, penne, fusilly, lumaconi, lazagne, caneloni, papardelle, tagliatelle, farfalle αλλά και χοντρά μακαρόνια για παστιτσάδα, χυλοπίτες από την Αρκαδία, κριθαράκι από την Κρήτη, κουσκουσάκι από τη Θεσσαλονίκη αλλά και χειροποίητα ζυμαρικά με τσουκνίδα ή μανταρίνι από την Χίο είναι μερικά απ' αυτά που συμπληρώνουν την ιδιόμορφη συλλογή μου. Φυσικά έχω και μια μεγάλη γκάμα από κίτρινο αλεύρι Ιταλίας για τα αγαπημένα μου φρέσκα ζυμαρικά στα οποία θα αφιερώσω μια ολόκληρη επίσκεψη για να μάθουμε να τα φτιάχνουμε όποτε θέλουμε.
Πρέπει να τονίσω ότι η "σοφία" της λαϊκης γαστρονομίας είναι ανεξάντλητη. Επίσης ότι η pasta όπως λένε τα ζυμαρικά στην Ιταλία όπου είναι τρόπος ζωής, αποτελεί έναν εξαιρετικό καμβά για να δημιουργήσεις πραγματικούς πίνακες γεύσης, εξαιρετικής και οικονομικής διατροφής για την οικογένεια και τους φίλους σου.
Αυτά που χρειάζεται να έχει κανείς στην κουζίνα του για να φτιάχνει απίθανα πιάτα ζυμαρικών σαν μαφιόζος από τη Σικελία, ή γριά από τη Νάπολη, εκτός από τη γνώση για την οποία θα σας μιλήσω σήμερα, είναι μερικά απλά σκεύη και κάποια συστατικά που θα σας κάνουν να αισθανόσαστε σιγουριά και αυτοπεποίθηση.

Τα σκεύη
Από σκεύη χρειαζόμαστε μια ευρύχωρη κατσαρόλα γιατί για να βράσουν καλά τα ζυμαρικά, απαιτούνται 1 λίτρο νερό ανά 100 γρ. μακαρόνια.
Το επόμενο βασικό σκεύος είναι φυσικά ένα ανοξείδωτο σουρωτήρι. Μια ανοξείδωτη κουτάλα για ζυμαρικά, αυτή με τα πέντε δάχτυλα είναι επίσης σημαντική και πρέπει να υπάρχει. Τέλος εξαιρετικά σημαντικό σκεύος που είναι απαραίτητο για τη δημιουργία ενός αυθεντικού ιταλικού πιάτου είναι η παρουσία ενός ευρύχωρου τηγανιού στο οποίο πάντα φτιάχνουμε τη σάλτσα μας και στη συνέχεια τελειώνουμε τα ζυμαρικά μας βαφτίζοντάς τα μέσα σ' αυτήν. Α, Ξέχασα το πιάτο που σερβίρουμε τα ζυμαρικά. Πιστέψτε ότι το καλύτερο πιάτο για pasta είναι λευκό - αναδεικνύει τη δημιουργία μας - και βαθύ για να τα κρατάει ζεστά για περισσότερη ώρα. Συνηθίζω να βάζω στα πιάτα, το ζεστό νερό από τα ζυμαρικά, την ώρα που τα σουρώνω για να θερμαίνονται, και να το αφαιρώ την ώρα που σερβίρω από το τηγάνι. Ουσιαστικά ζεσταίνουμε το πιάτο όπως ακριβώς γίνεται με την κούπα του cappuccino πάνω στην ζεστή πλάκα της μηχανής του καφέ.

Τα υλικά
Τώρα από υλικά εκτός από κάποιο καλό ιταλικό ζυμαρικό που θα βρείτε στο Σούπερ Μάρκετ υπάρχουν και πιο άγνωστες μάρκες στα ντελικατέσεν της πόλης που αν είσαστε εξεικιωμένοι με τον όρο al dente, δηλαδή τα ζυμαρικά να "κρατάνε στο δόντι" και να μην είναι λασπωμένα, θα σας εκπλήξουν. Garofalo, Morelli, Rusticella d' Abruzzo, Setaro, Marteli και San Martino είναι μερικά από τα πιο αγαπημένα μου. Ενώ από τα ζυμαρικά που βρίσκω στα super market αγαπάω τα Barilla, τα de Cecco αλλά και τα ναπολιτάνικα Voiello. Απο κει και πέρα, αλάτι για το νερό και ελαιόλαδο για τη σάλτσα είναι τα απολύτως απαραίτητα. Μην ξανακούσω ότι ρίχνουμε λάδι στα ζυμαρικά για να μην κολλήσουν στο βράσιμο γιατί θα τρελαθώ!
Επίσης οι εμπνεύσεις του σπάω τα ζυμαρικά στα δύο, να τα βρέχω με παγωμένο νερό αλλά και να τα τσιγαρίζω στο βούτυρο έχουν γραφτεί με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της "Μαγειρικής Κοτσανολογίας".
Για μας το φαγητό είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση και έτσι θα το αντιμετωπίζουμε εξάλλου. Έτσι δεν είναι φίλοι μας;

Η ΣΥΝΤΑΓΗ - "PUTTANESCA"
Έτσι τώρα που μου άνοιξε η όρεξη θα σας φτιάξω μια pasta alla Puttanesca. Αγαπημένη γεύση, πικάντικη η συγκεκριμένη συνταγή.
Πρώτα απ' όλα γεμίζω την κατσαρόλα με νερό. Πολύ νερό. Το νερό να ξέρετε όταν μπουν τα ζυμαρικά πρέπει να κοχλάζει. Στο γνωστό βαθύ τηγάνι ζεσταίνω ελαιόλαδο και ρίχνω μέσα 3-4 φιλέτα από αντζούγια. Τα κουνάω με μια ξύλινη κουτάλα να διαλυθούν και να γίνουν ένα με το λάδι. Καθαρίζω δυο σκελίδες σκόρδο και τις "ζουλάω" με την πλάτη ενός μαχαιριού. Τις ρίχνω στο λάδι, τις κουνάω για 1 λεπτό με την ξύλινη κουτάλα να δώσουν το άρωμά τους και στη συνέχεια τις αφαιρώ. Τώρα ρίχνω μια μικρή καυτερή πιπεριά, 3 κουταλιές ψιλοκομμένο φιλέτο από ελιές καλαμών και 2 κουταλιές κάππαρη.
Προσθέτω μια κουταλιά της σούπας πελτέ, η κονσέρβα πομοντόρια αποφλειωμένα με το ζουμί τους, ανακατεύω και αλατοπιπερώνω ελαφριά.
Ουπς! Έβρασε το νερό. Προσθέτω 2 κουταλιές της σούπας χοντρό αλάτι. Παίρνω 1 πακέτο καλής ποιότητας ιταλικό σπαγκέτι το οποίο αναγράφει για παράδειγμα σαν προτεινόμενη ώρα βρασμού τα 11 λεπτά. (Μ' ένα πακέτο θα φάνε τέσσερα άτομα -125 gr. το άτομο)
Θα το βράσω 9 λεπτά, για να το τελειώσω άλλα 2 λεπτά στο τηγάνι.
Μ' αυτό τον τρόπο θα "τραβήξουν" σάλτσα τα ζυμαρικά και θα γίνουν πεντανόστιμα.
Έχω σβήσει τη σάλτσα για να μην μου στεγνώσει και περιμένω να γίνουν τα ζυμαρικά. Μετά από 7 λεπτά και αφού τα έχω ανακατέψει 2 φορές για να μην κολλήσουν παίρνω 3-4 κουταλιές από το νερό τους, τις ρίχνω στο τηγάνι με τη σάλτσα και την ανάβω να αρχίσει να βράζει. Στα 9 λεπτά σουρώνω τα ζυμαρικά και τα τουμπάρω στο τηγάνι με τη σάλτσα. Ανακατεύω καλά και τα σερβίρω στη μέση του πιάτου. Πασπαλίζω με ελαφρά με ψιλοκομμένο μαϊντανό και σερβίρω συνοδεύοντας με δροσερό λευκό κρασί. Έτσι θα απολαύσουμε ένα αυθεντικό ιταλικό πιάτο σαν να το τρώμε σε καλό εστιατόριο και θα μας έχει στοιχίσει μόλις 0,80 λεπτά ανά άτομο.
Πριν σας ευχηθώ καλή όρεξη, θα ήθελα να τονίσω ότι κατά κανόνα δεν βάζουμε τυρί σε σάλτσες που έχουν θαλασσινά (εξαιρέσεις υπάρχουν) γιατί καταστρέφουμε το άρωμά τους, και δεν "σπρώχνουμε με ψωμί" όπως συνηθίζουμε να κάνουμε εδώ στην Ελλάδα.

Η επιτοίχια καφετιέρα που σας λύνει τα χέρια!

Ο πάγκος της κουζίνας σας είναι γεμάτος και δεν υπάρχει καθόλου ελεύθερος χώρος; Σκέφτεστε να αλλάξετε θέση σε ορισμένες συσκευές αλλά δεν ξέρετε πώς να το κάνετε; Μην απελπίζεστε. Τώρα μπορείτε να κρεμάσετε την καφετιέρα στον τοίχο! Η πρωτοποριακή αυτή συσκευή καφέ ονομάζεται «Black Luk» και εμπνευστής της είναι ο σχεδιαστής Song Ah Lee από την Ιαπωνία.

 

Εκ πρώτης όψεως μοιάζει με… ρολόι τοίχου αλλά δεν είναι τίποτα άλλο από μια μικρή στρογγυλή καφετιέρα που τοποθετείται στον τοίχο και περιλαμβάνει ενσωματωμένα φλιτζάνια, τα οποία ανανεώνονται όταν τελειώσουν. Η λειτουργία της είναι απλή καθώς ο χρήστης απλώς πιάνει το φλιτζάνι από τη λαβή, το περιστρέφει και… ιδού! Ζεστός γαλλικός καφές στη στιγμή!

 

 πηγή : www.perierga.gr

Μυστικό μακροζωίας με ελληνικό άρωμα!

Η Ικαρία κέντρισε το ενδιαφέρον του National Geographic. Ειδικοί ταξίδεψαν στο νησί για να μάθουν το μυστικό της μακροζωίας από τους Ικαριώτες.

 

Το γεγονός πως ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν έως τα 90 στην Ικαρία είναι τριπλάσιος από τον αντίστοιχο στην Αμερική ήταν αρκετό για να κεντρίσει το ενδιαφέρον του National Geographic.
Μία ομάδα ειδικών ταξίδεψε στο νησί προκειμένου να ανακαλύψει το μυστικό των Ικαριωτών που τους προσφέρει μια μακριά και υγιή ζωή.

 

Στους κατοίκους του νησιού, οι περιπτώσεις καρκίνου, καρδιαγγειακής πάθησης, και διαβήτη είναι σημαντικά χαμηλότερες, ενώ η άνοια είναι σπάνια. Μεταξύ άλλων, η τοπογραφία του νησιού, καθιστά τη σωματική άσκηση απαραίτητη, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να καίνε θερμίδες περπατώντας από το ένα μέρος στο άλλο.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το πράσινο τσάι και τα βότανα έχουν σημαντική θέση στη διατροφή των ντόπιων. Ακόμα, κάποια είδη τσαγιού που καταναλώνονται από τους κατοίκους λειτουργούν ως ήπια διουρητικά, που χαμηλώνουν την πίεση του αίματος.

 

Πολλά από τα μυστικά της μακροζωίας βρίσκονται και στη μεσογειακή διατροφή, που περιλαμβάνει φρούτα, λαχανικά, φασόλια, ψάρι και ελαιόλαδο και μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες των καρδιακών παθήσεων, παρατείνοντας την υπολογιζόμενη διάρκεια ζωής έως και έξι χρόνια.

 

Ακόμα, οι χαλαροί ρυθμοί ζωής στην Ικαρία συμβάλλουν στην ευεξία των κατοίκων, οι οποίοι συνήθως δε φορούν ρολόγια και δε βιάζονται για τη δουλειά, ενώ πολύ σημαντική είναι και η παράδοση του μεσημεριανού ύπνου, που απ’ ότι φαίνεται βοηθά στην καταπολέμηση της κατάθλιψης και «φέρνει» την ευτυχία.
πηγή: news247.gr

Ζώντας μέσα σε ένα τεράστιο… κοχύλι!

Όταν η αρχιτεκτονική ομάδα Arquitectura Orgánica έλαβε μια απρόσμενη εντολή από μια οικογένεια στο Μεξικό, θεώρησε ότι αυτή ήταν μια μεγάλη πρόκληση: Έπρεπε να ανακατασκευάσουν ένα «συμβατικό» σπίτι στα περίχωρα της πόλης, έτσι ώστε να μοιάζει με τεράστιο κοχύλι!

 

Το πρωτότυπο αυτό σπίτι του νεαρού ζευγαριού με τα δύο παιδιά κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου από ένα ανθεκτικό υλικό, το οποίο αποτελείται από χαλύβδινο σύρμα και υπερ-πυκνό σκυρόδεμα. Η δομή του δε είναι τόσο ισχυρή που μπορεί να αντέξει μεγάλους σεισμούς αλλά και διάφορες άλλες φυσικές καταστροφές, ενώ η συντήρησή του απαιτεί πολύ χαμηλό κόστος.

 

Η εσωτερική διακόσμηση του σπιτιού θυμίζει κατά πολύ θαλασσινό τοπίο, αφού επιλέχθηκαν βότσαλα για τα μπάνια και γήινες αποχρώσεις στους τοίχους, ενώ τα έντονα χρώματα στο εξωτερικό βοήθησαν ώστε να ενσωματωθεί πλήρως στο φυσικό περιβάλλον της επαρχίας. Τα δωμάτια σχεδιάστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να θυμίζουν στους ιδιοκτήτες ότι ζουν μέσα σε ένα μεγάλο κυκλικό κοχύλι, μετακινούμενοι από τον έναν χώρο στον άλλον σαν τα… σαλιγκάρια!

 πηγή : www.perierga.gr

Χάρρυ Κλυνν «μαλακά, πιο μαλακά»

Ριμέικ της μεγάλης επιτυχίας του Χάρρυ Κλυνν

Πηγή:newsebast.gr